Fysiotherapie na een geopereerde polsfractuur of niet?

In de meest recente editie van de American Journal of Bone and Joint Surgery maakt collega Souer duidelijk dat het standaard voorschrijven van fysiotherapie na de operatieve behandeling van een polsfractuur niet tot standaard betere resultaten hoeft te leiden dan wanneer de arts de patiënt uitlegt wat wel en wat niet te doen.
In een gerandomiseerde studie waarbij de ene helft van de patiënten wel fysiotherapie kreeg en de andere helft het moest doen door een zelfoefenprogramma, bleek dat de zelf oefenende patiënten qua grijpkracht, pols scores en bewegingsuitslagen beter scoorden.
Deze studie werd door een Nederlandse collega gedurende een wetenschappelijke stage in Boston uitgevoerd. De wijze waarop oefentherapie in de USA of in Nederland wordt bedreven verschilt uiteraard, zodat de hier beschreven resultaten niet zo maar naar de Nederlandse situatie mogen worden vertaald.
Een belangrijk deel van de zelfoefentherapie bestond uit het uitleggen en voordoen van de bewegingen en met name het accepteren dat een winst in beweging helaas met enige pijn gepaard diende te gaan, zonder dat deze pijn door de patiënt ervaren werd als "beschadigingspijn".
Geconcludeerd werd niet dat het voorschrijven van standaard fysiotherapie vooralsnog verlaten diende te worden, maar dat de inhoud van de oefentherapie waarschijnlijk belangrijker is: kennis over het wel en wee van de pols kweekt begrip voor de situatie en maakt verder oefenen mogelijk.